Środowisko życia
Wilk występuje w lasach, na równinach, pustyniach, w terenach górskich i bagiennych. Jego historyczny zasięg obejmował niemal całą półkulę północną, a więc rozmaite typy środowisk: od otwartych terenów stepów, półpustyń, tundry, lasostepów i prerii, przez lasy, tajgę po wysoko położone rejony górskie. Jako gatunek terytorialny zajmuje obszary od 100 do 1000 km2. Wielkość terytorium zależy od ukształtowania terenu, dostępnej bazy pokarmowej, wielkości watahy i innych czynników. Obecnie wilk szary występuje w Azji oraz na północnych terenach Europy i Ameryki Północnej. Największe populacje wilków zamieszkują Kanadę (ok. 50 tys.), Rosję (ok. 30 tys.) i Alaskę (5-7 tys.). W Europie areał wilków zmniejszał się gwałtownie w ciągu ostatnich stuleci wskutek tępień i urbanizacji powodującej fragmentację i zmniejszenie naturalnie dostępnych środowisk leśnych. Obecnie wilk najliczniej występuje w Europie południowej i środkowej, gdzie jest zazwyczaj związany ze środowiskiem leśnym bądź mozaiką terenów leśno-polnych.