Słownictwo myśliwskie
Wilk w języku myśliwskim
Rodzina wilcza - wataha, zgraja
Samiec - basior, pies
Samica - wadera, suka
Szczenięta - wilczęta
Piastun - wilk samiec zazwyczaj jednoroczny opiekujący się szczeniętami
Zeszłoroczne szczenięta - przezimki
Nora - gniazdo, legowisko
Części ciała
Owłosienie - futro, skóra z włosem,
Wygarbowana skóra wilcza - wilczura
Głowa - latarnia
Oczy - lampy
Nozdrza - wietrznik
Powonienie - wiatr
Pysk - paszcza
Zęby - kęsy, zajady
Nogi - łapy
Ogon - polano, wiecha, bark
Kły - kłańce
Krew - farba
Wilk pożera
Wilk łowi, napada, tłucze (łapie), zarzyna (zabija) zwierzynę
Okres godowy - u samicy cieczka, samica cieka
Samica w ciąży - szczenna, gruba
Rodzenie - samica pomiata lub szczeni się
Wilk odpoczywa - zalega
Wilk wącha - wietrzy
Głos wilka - wycie
Wilczy chód - trop w trop - wilki podążają za sobą stawiając łapy w ślady poprzedzającego wilka w stadzie
Sznurowanie wilczym chodem - pozostawianie tropów wzdłuż jednej linii (idąc wolno)
Wilk sadzi - biegnie
Wilk - gruba zwierzyna łowna
Wilki gniazdowe, lęgowe
Wilki przechodnie, wędrowne
Polowanie na wilki
Spotkanie z zasiadki -(czaty), zasiada się zwierza np. na ambonie (lub czatowni), w ukryciu w miejscach regularnego pojawiania się zwierzyny (przesmyki, żerowiska), przy nęcisku
Nęcisko - miejsce wykładania atrakcyjnej karmy - przynęty stosowanej przy polowaniach z zasiadki
Do przynęty robiona jest włóczka (powłoka)
Włóczka - wleczenie po lesie kawałka padliny ku nęcisku w celu przynęcenia drapieżnika
Fladrowanie
Fladry - sznury
Fladry ? chorągiewki, kawałki materiału, pęki piór, rozwieszone na sznurach, w celu odstraszenia zwierzyny, bądź do przepędzenia jej w pożądanych kierunku (stosowane też przy polowaniach pędzonych na wilki) fladry rozwieszone są przed polowaniem wokół części lasu, w celu zatrzymania zwierzyny w miocie
Po otropieniu
Obciąga się ostęp fladrami (zaciąga się fladry) ? zamyka się miot podwójnymi sznurami
Wilk wchodzi wchodowym tropem
Wilk szanuje fladry ? boi się ich
Wilki mogą zalec w ostępie, dlatego należy przetropić w pietę - wstecz do miejsca gdzie schodziły się tropy wilcze
Tropiciel ? osacznik, tropi na saniach, konno
Bywałe ? obyte wilki przechodzą przez fladry (przerywają się przez sznury),
Wychodzą, wynoszą się z obieży (ostępu)
Uchodzą cało ? nie strzelone
Polowanie na wab ? w celu ubicia szczeniąt. Na podwycie gniazda, podwywacze (wabiarze) wabią
Polowanie pędzone ? polowanie zbiorowe z naganką ? bierze w nim udział grupa myśliwych i naganiaczy. Myśliwi stoją na stałych stanowiskach na linii, naganka (naganiacze) pędzi na nich zwierzynę z obszaru opolowywanego miotu.
Miot ? ograniczona linią myśliwych i linią naganki powierzchnia lasu lub pola, z kto rej naganka pędzi zwierzynę na myśliwych
Polowanie na białej stopie ? na zaśnieżonym terenie
Wilczy słup ? słup z zacięciami, wkopany pionowo w podłoże z umieszczoną na górze przynętą. Wilk skaczący do przynęty wpadał łapą w szparę ? co go unieruchamiało
Wilczarz:
i)myśliwy polujący na wilki, znawca wilków i ich zwyczajów
ii)pies układany do polowań na wilki
iii)irlandzka rasa psa z grupy chartów służącego do polowań na wilki
Literatura:
Haber A., Pasławski T., Zaborowski S. 1977. Gospodarstwo łowieckie. PWN, Warszawa
Hoppe S. 1951. Polski język łowiecki. PWNiR, Warszawa
Kruk K. (red.) 1996. Leksykon myślistwa od A do Ż. Muza SA, Warszawa
Krzemień M.P. 2004. Kultura łowiecka. Agencja Reklamowo-Wydawnicza ?OSTOJA?, Kraków.